A historia trasládanos a facilidade coa que un neno pode perderse apenas se separa da man dos pais. Noutros casos, o pequeno atopa territorio hostil ou tenebroso; aquí , a nai natureza protexe e coida a Karim como un máis dos seus fillos.
Régine Raymond-García escribiu esta historia ao volver dunha viaxe a Burkina Faso, fascinada pola consideración dos seus habitantes pola árbore vermella e polo baobab, pola súa alegría de vivir a pesar das dificultades, e por sacar proveito da natureza dun modo intelixenteö.
Pero este conto non se centra só no amparo que a natureza-nai ofrece ao home; tamén avisa da necesaria reciprocidade por parte do ser humano, que debe exercer a mesma protección e respecto sobre o ecosistema, para garantir a súa sustentabilidade.
Para a ilustradora, Vanina Starkoff, foi tamén como facer unha viaxe por Burkina Faso, as súas imaxes e a súa música, para mergullarse ônesas marabillosas terras africanasö, traballando cunha paleta de cores ôsaturadas, brillantes e alegresö, acrílicos sobre papel, con algunhas texturas e os debuxos dixitais, segundo o estado de ánimo e as emocións polas que atravesaba Karim: amarelo e vermello para escenas onde se sente protexido, turquesas cando se sente perdido
